Leven met en na Auschwitz
Herman Teerhöfer heeft 74 overlevenden van Auschwitz (in de leeftijd van 81 tot 97 jaar) geïnterviewd in Nederland, België, Duitsland, Israël en Engeland. Dit alles in de afgelopen acht jaar. In de lezing doet Herman verslag van de interviews en gaat hierbij in op de vraag waaruit mensen kracht putten in dergelijke extreme omstandigheden. Ook geeft hij antwoord op de vraag hoe deze mensen om zijn gegaan met hun traumatische ervaringen en zin gegeven hebben aan hun verdere leven. Aan de hand van korte videointerviewfragmenten (2 à 5 min) die Herman met Nederlandse Auschwitzoverlevenden gehouden heeft, licht hij toe hoe zij zich geestelijk staande hebben gehouden in Auschwitz en verschillende andere kampen, balancerend tussen hoop en vrees. Geïnterviewden hebben in verschillende kommando’s in Auschwitz gewerkt, zoals in het Auschwitzorkest, het Kanada kommando, het Philipskommando (Philips – Kamp Vught), het medisch kommando als arts etc..
Hun levensverhaal vormt het uitgangspunt. De unieke getuigenissen (sommigen hebben Anne Frank meegemaakt in Westerbork en Auschwitz) zijn voorbeelden van het zoeken naar krachtbronnen om weerstand te bieden aan gevangenschap, onderdrukking, ervaringen in Auschwitz en herinneringen aan dit vernietingskamp en aan andere concentratiekampen, zoals kamp Westerbork, kamp Vught, Buchenwald, Bergen-Belsen, en bijv. Mauthausen.
Hun levenskracht kan een voorbeeld zijn voor ons. Hun getuigenissen vormen ook een appèl tegen discriminatie en voor meer tolerantie in onze huidige samenleving. Vrede blijft een breekbaar begrip. Herman kan levendig en gepassioneerd vertellen, afgewisseld met audiovisuele videofragmenten.
De spreker
Drs. Herman Teerhöfer (1975) is als geestelijk verzorger en theoloog werkzaam in drie verpleeghuizen in Tilburg. En hij is oprichter en voorzitter van de Stichting Smolinski Foundation. Zie voor meer info: www.smolinski.nl
Zowel professioneel als privé zeer begaan met de vraag hoe mensen zin geven en waar mensen kracht uit putten, met name onder moeilijke omstandigheden.
Hij heeft pastoraaltheologie gestudeerd aan de Universiteit van Tilburg en heeft een tweejarige post-academische klinische pastorale vorming afgerond aan de Radbouduniversiteit van Nijmegen.
Zijn aandachtsgebieden zijn: geestelijke zorg aan ouderen, palliatieve zorg, getuigenissen over de Tweede Wereldoorlog, in het bijzonder levensverhalen van Auschwitzoverlevenden.
Contact
drs. Herman Teerhöfer
Voorzitter en oprichter van de Stichting Smolinski Foundation
06-19026954
Aanbeveling
Oirschot, 18 november 2015
Mijne dames, heren,
Zes maal per jaar organiseren wij voor onze leden en andere geïnteresseerden een lezing die te maken heeft met heemkundige zaken. Bij voorkeur onderwerpen die betrekking hebben op ons dorp of onze regio, maar soms toch ook onderwerpen over gebeurtenissen die in de wereld gespeeld hebben en die direct of indirect van invloed zijn geweest op de ontwikkeling van de mens van nu; op ons allen.
In onze kring is de Tweede Wereldoorlog een vaak terugkeren thema. Dagboeken van dorpsgenoten die het meegemaakt hebben, verhalen van een jeugd in tijden van bezetting, herkenbare gevolgen van de oorlog in genealogie en steen: veel van onze (oudere) leden zijn ermee bezig.
Vanuit die gedachte hebben we onze oud-dorpsgenoot Herman Teerhöfer uitgenodigd om zijn lezing ‘Leven met en na Auschwitz’ te houden. Wij waren erg onder de indruk wat Herman ons bood: interviews van recente datum met mensen die de afschuwelijkheid van Auschwitz weliswaar overleefd hebben, maar nimmer zullen kunnen loslaten. Voor de toehoorders werd de brug van nu naar het kamp van toen ineens zeer intens: de afstand in tijd die de oude zwart-wit films en foto’s suggereren werden ineens teniet gedaan door de verhalen van mensen, weliswaar op leeftijd, die ons meenemen naar hun ervaringen en ze daardoor laten voelen eerder dan aanhoren.
Wij bevelen u de lezing van Herman Teerhöfer van harte aan, niet alleen aan heemkundekringen en andere verenigingen van mensen voor wie de oorlog in herinnering nog vrij nabij is, maar ook voor scholen en andere opleidingsinstituten: dat ook de jeugd ervan moge leren, opdat het nimmer meer zal gebeuren. In deze roerige tijden misschien een onbereikbaar ideaal, maar wij moeten ons daarvoor blijven inzetten.
Met vriendelijke groet,
Drs. Arthur G.W.E. de Vries, voorzitter Heemkundekring “De Heerlijkheid Oirschot”
