Historische beelden in een lezing over een verdwenen transportmiddel.

Tijdens een lezing over het werk van de hond met de hondenkar wordt er een uiteenzetting gegeven, over hoe men tussen 1850 en 1962, in de verschillende beroepsgroepen met dit transportmiddel werkte. Een aantal beroepen die vroeger met de hondenkar een broodwinning verdienden, lopen als een rode draad door deze lezing. Ook komt het gebruik van de hondenkar bij de posterijen, in het leger, in de kunst, en in de reclame aan de orde. Een afzonderlijk onderdeel vormt de “Trekhondenwet”, en de overtredingen die men zoal maakte. Bij het vertonen van de diaserie passeren een groot aantal unieke beelden van de verschillende hondenrassen en bastaarden, aan de ogen van de belangstellenden. Zo zijn er historische opnames te zien van het verdwenen ras “Matin Belge”. Ook de voorouders van de rassen, Berner Sennenhonden, Bouviers, Deense doggen, Duitse herders, Groenedalers, Hollandse herders, Mechelse herders, bastaardrassen, enz., komen aan de orde.

Tot ver in de jaren twintig van de 20e eeuw kwam de hondenkar vrij algemeen voor. De trekkracht van de hond bleek de mens goed van dienst te kunnen zijn. Ingespannen voor-, onder- of achter de kar liet de mens de hond voor hem werken. Allerlei lasten en vrachten werden zo per hondenkar vervoerd. Er waren allerlei soorten en maten. Hondenkarren waren vooral populair bij onder meer, bakkers, boeren, groenteboeren, kruideniers, looiers, marskramers, melkventers, petroleumventers, schoenhandelaren, slagers, visventers, enz. Vanaf de jaren dertig verdwijnt de hondenkar meer en meer uit het straatbeeld. Er waren andere vervoersmiddelen in zwang gekomen.